Mutlu Olmak İçin Ne Yapmalı

Öneriyorum: Kızı Aşık Etmenin 46 Yolu

[Kardeş Blogumuzdan] Kadınları Etkileme Yolları - 30 Kesin Yöntem Ve Kaynaklar




Mutlu olmak için ne yapmalı üzerine internette bulduğum en iyi makaleleri siz okurlarım için bir araya getirmeye çalıştım. Umarım beğenirsiniz:


Mutlu Olmak İçin Ne Yapmalı: Nasıl mutlu olunur?

Mutluluk tüm insanların ortak yaşam amacı olarak değerlendirilebilir. Tüm eylemlerimizin ve çabalarımızın arkasında mutlu olmak amacı vardır. Pozitif psikoloji literatüründe mutluluk, olumlu duyguların sık, olumsuz duyguların az yaşanması ve yaşamdan yüksek doyum alma olarak tanımlamaktadır. Mutluluğa yönelik bu tanımlarda üç bileşen ön plana çıkmaktadır.
Bunlardan ilki olumlu duyguların yaşanma sıklığı, ikincisi olumsuz duyguların yaşanma sıklığı, üçüncüsü ise yaşam doyumudur. Mutluluğun duyuşsal boyutunu oluşturan olumlu duygulara, sevinç, neşe, heyecan, umut, güven, cesaret gibi duygular örnek olarak verilebilir. Öfke, nefret, kaygı, korku, umutsuzluk, üzüntü gibi duygular da olumsuz duygulara örnek olarak verilebilir. Mutluluğun bilişsel boyutunu oluşturan yaşam doyumu ise bireyin yaşamın çeşitli alan ve boyutlarına (sosyal yaşam, aile yaşamı, sağlık, iş yaşamı vs.) ilişkin değerlendirme ve memnuniyetini ifade etmektedir.

Kaynak: http://www.internethaber.com/nasil-mutlu-olunur-13493y.htm?interstitial=true



Nasıl Mutlu Olunur

1-Mutlu olmak için, önce kendinizi sevin. Aynaya bakın, yüzünüzün her bir parçasına dokunun ve size ait olduğu için onu benimseyin , ona özen gösterin.

2-En iyi yanlarınızı bir kağıda yazın ve dolabınızın üstüne veya yatak odanızın kapısının arkasına asın. Kendi değerinizin ne olduğunu hiç unutmayın.

3-Egonuzu da o kapının arkasında bırakın. Herkes , sizin gibi bir insan, ondan üstün olduğunuzu düşündüren şeylerin maddi gücünüze dayalı olmadığından emin olun. Karşınızdaki sizi, farkında olduğunuz değerlerinizle sevip saysın, maddiyatınızla değil.

Kaynak: http://www.edebiyatevi.com/kose-yazisi/70397_nasil-mutlu-olunur.html



Neden Mutsuz Oluyoruz? 

Mutsuzluk aslında işin zor kısmı… Ve dedik ya, bize hayatımız boyunca hep zorlukları aşmamız, bir yerlere ulaşmamız öğretildiği için hayatın kolaylıkla geçebileceğine ve her istediğimiz hayalimize ulaşabileceğimize inanamıyoruz. Güvenemiyoruz belki de. Hayatımızdaki en büyük mutsuzluk kaynağı "güvensizlik". Hayata dair güven duymayınca hep endişe içinde oluyoruz. Ve bu endişeler bizi mutsuzlukların içine sürüklüyor. Acabalar, sonralar hayatımıza endişe katıyor, güvenemiyoruz kendimize bile. O yüzden değil mi ki , "Şöyle yaparsan, sonucu böyle olur, ben üzülürüm sonra..." gibi konuşmalarla, küçükken kodlanıyor beynimize tüm bunlar. Bir bebeğe yürümeyi bile öğretirken düştüğünde üzülüp zorlayarak, başardığında alkışlayarak hep bir şeyleri kazanıp başararak mutlu olabileceğini öğretiyoruz.

Peki, biz hayatımızda ne zaman mutlu oluyoruz ki? Kendi kalbimizden geçenleri yapınca mı, yoksa başkalarını mutlu etmek için kurallara uyarak yaşadığımızda mı? Hiç düşündük mü?


Her koşulda içinden geleni yapmalı insan. Her bir kişiyi mutlu veya mutsuz kılan kaynaklar farklıdır. Kimisi alışveriş yapar mutludur, kimisi doğada gezinti yapar mutludur. Kimi bir söz ister gülümsemek için kimisi bir hediye.


Mutlulukla, mutsuzluk, hayatımızdaki en büyük zıtlıklar dengesi. Evet, zıtlıkların dengesi… Ağlamazsak gülmenin tadına varamıyoruz. Üzülmesek sevinçlerin heyecanını tadamıyoruz. Hep mutsuz veya hep ağlamaklı olabilir miyiz? Hayatını böyle geçirmeye odaklanıp tüketenler vardır elbette ki. Beceremiyordur gülmeyi. Veya hep mutlu olan... Tabi ki vardır. İstemek önemli olan ve seçimini yapmak…


Hayatta her şey seçimler üzerine kurulu. Bizler seçimlerimizi yaparak yolumuzu kendimiz çiziyoruz. Önümüze seçenekler sunuluyor, istediğimizi seçip yolumuzu şekillendirmek bizim elimizde. Gülerek mi hayatımızı geçirmeyi seçtik, yoksa mutsuzluklarla boğuşarak mı? O bize kalmış çok küçük bir ayrıntı bu dünyada, sonsuz evrenin muhteşem dengesinin içinde.

Source: http://www.gencgelisim.com/v2/kategoriler/41-mutlu-olmanin-yollari/5267-neden-mutsuz-oluyoruz.html



KENDi KENDiNE MUTLU OLMANIN YOLLARI 

1. Sıcak bir duş alın.
2. Masaj yaptırın.
3. Kendinize çiçek alın.
4. Bir arkadaşınızla öğlen yemeği yiyin.
5. Müzik dinleyin.
6. Güneşin batışını seyredin.
7. Sinemaya gidin.
8. Kendinize mum ışığında bir akşam yemeği hazırlayın.
9. Arkadaşlarınızla beraber yemek pişirin.
10. Ormanda veya deniz kenarında yürüyüş yapın.
11. Bazı geceler yatağa çok erken gidin.
12. Şarkı söyleyin.
13. Kuaföre gidin.
14. Akrabalarınızı ziyaret edin.
15. Hayvanlarla oynayın.
16. Dans edin.



Mutlu Olmak İçin Ne Yapmalı: Mutlu Olmanın 25 Yolu

Mutlu olmaya çalışmayı bırakarak. Diyelim ki mutluluğunuzu en güzel lezzeti bulmaya bağlamışsınız. Bu arayış içerisinde tattığınız her lezzet size nasıl gelir? Muhtemelen her yeni lezzette “bu da değil!” diyeceksiniz, “hala mutlu olamadım”. Ve diyelim ki bir gün o lezzeti buldunuz. Çok mutlusunuz, “işte bu” dediniz, “hayatım boyunca hep bu lezzeti aradım”. Tadını çıkardınız. Ya sonraki yemek? Aynı yemeği yeme fırsatını da bulduğunuzu varsayalım. Ya bundan sonraki onuncu yemek? Farkında mısınız, amacınıza ulaşarak bundan sonra bir daha aynı mutluluğu tatmamayı garanti altına almış durumdasınız. Öte yandan, diyelim ki, alacağınız lezzetten herhangi bir beklentiniz yok. Yediğiniz her yemek, her yeni lezzet, eğer ondan bir beklentiniz yoksa, nasıl bir deneyim olur acaba? Kuru ekmek bile tadı çıkarılacak yeni bir deneyime, yeni bir zevk kaynağına dönmez mi, belki de? (metafor Cem Şen ile Kalp Yolu eğitiminden).

Kendimizi nasıl mutsuz ettiğimizi bularak. Biosphere 2 adlı çok ilginç bir ekoloji deneyinin yaratıcısı, bilimadamı, felsefeci ve yazar John P. Allen’la sohbet etme fırsatını yakaladığımız bir akşam kendisine sorulan “Nasıl mutlu olabiliriz?” sorusuna verdiği yanıttı bu… Kendimizi aslında nasıl mutsuz ettiğimizi bulup da bunları yapmayı bıraktığımızda, büyük bir keyifle farkına varacağımız şey, daha derin bir mutluluk çeşidi ile, “halinden memnuniyet” denen bir halle karşılaşacağımız olacak muhtemelen.

Gerçekçi olmayan arzu ve beklentilerimizden vaz geçerek. Hayatımızı çok da farkında olmadan idare eden beklentilerimiz ve arzularımız, özellikle de gerçekçi olmayanları, mutsuzluğumuzun temel kaynağı. Onları bırakmak, onların belki de hiç bir zaman gerçekleşmeyeceğini görmek, ve yaslarını tutmak, arkasından gelecek memnuniyet ve mutluluğun habercisi.

Kontrol ihtiyacımdan vazgeçerek. Çalıştığım danışanlarımın en büyük sorunları genellikle aslında kontrol edemeyecekleri şeyleri kontrol etmeye çalışmaktan kaynaklanıyor: Başka insanların duyguları, düşünceleri, olaylar, durumlar, hatta kendi duygu ve düşüncelerimiz.